Бадриддин Ҳилолӣ

Бадриддин Ҳилолӣ — яке аз ғазалсароён ва маснавигӯёни мумтози адабиёти форсу тоҷик.
Бадриддин Ҳилолӣ тақрибан соли 875/1470 дар Астарободи Хуросон ба дунё омадааст. Бадриддин Ҳилолӣ маълумиоти ибтидоиро дар зодгоҳи худ гирифта, дар овони ҷавонӣ тақрибан соли 897/1491 барои давом додани таҳсили илм ба Ҳирот меояд ва дар риштаҳои гуногуни дониш касби камол мекунад. Ҳангоме ки Ҳилолӣ ба Ҳирот омад, Ҷомӣ ва Навоӣ дар қайди ҳаёт буданд ва ба илму адаби кишвар роҳбарӣ мекарданд. Ҳилолӣ сӯҳбати ин устодонро дарёфтааст.Бадриддин Ҳилолӣ ҳофизаи бисёр қавӣ дошта, сӣ - чиҳил ҳазор байт аз ашъори Рӯдакӣ ва Фирдавсӣ, Низомӣ ва Аттор, Амир Хусрав ва Саъдӣ, Ҳофиз ва Камол ва махсусан шеърҳои Абдураҳмони Ҷомиро зиёд аз ёд медонистааст. Замони Бадриддин Ҳилолӣ замони ҷангҳои кишварсӯзи Шайбониҳо бар зидди Темуриҳо, кушторҳои байни Сафавиҳову Шайбониҳо, даврони авҷи низоъҳои мазҳабӣ буд. Бадриддин Ҳилолӣ низ қурбони ин фитнаҳои даврон шуд. Ӯро моҳи октябри соли 936/1529 аз ҷониби султони ӯзбекҳои шайбонӣ Убайдуллохон, ки Ҳиротро забт карда буд, бо туҳмати он ки шоир аз мазҳаби шиъа аст, ба қатл расонд.